آموزگار
روزها که از پی هم میآیند و میروند با خودشان حرف برای گفتن دارند. آمدهاند تا با ما حرف بزنند. اما زود میروند. در حد یک روز. شاید حرفشان را بفهمیم. شاید هم نفهمیم. گوش خیلیهایمان برای شنیدن حرفهای روزگار سنگین شده. مثل آدم لالی که حرفش را نفهمیم و فقط تکان خوردن لبهایش را ببینیم. مشکل از زبان روزگار نیست، مشکل از گوشهای ماست. آموزگار خوبی است؛ اگر آموزنده باشیم.
- ۹۳/۰۷/۱۸